بررسی اثر تغییر اقلیم بر مدیریت بحران سیلاب

در این پژوهش اثر تغییر اقلیم بر مدیریت بحران سیلاب در منطقه‏‏ی دشت تجن مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا آشکارسازی رخداد تغییر اقلیم با استفاده از آزمون‏های ناپارامتری صورت گرفت و متغیر‏های بزرگ مقیاس مدل گردش عمومی جو با مدل اقلیمی  HadCM3تحت سناریوی A2 در چهار دوره‏ی زمانی 2001-1971، 2040-2011، 2070-2041 و 2100-2071 دریافت شدند. برای کوچک مقیاس‏سازی داده‏های مدل گردش عمومی جو در سطح منطقه از روش‏های کوچک مقیاس‏سازی آماری SDSM5.5.1، شبکه‏ی عصبی مصنوعی و روش تناسبی استفاده شد. بر اساس نتایج به‏دست آمده از آزمون‏های آماری روند، مشاهده شد که روند معنی‏داری در تغییرات داده‏های هواشناسی منطقه وجود دارد و پدیده‏ی تغییر اقلیم در منطقه رخ داده است. نتایج کلی مدل  SDSMو روش تناسبی، نشان‏دهنده‏ی کاهش در مقدار بارندگی و افزایش در مقدار دما در دوره‏های آتی است. نتایج مدل شبکه‏ی عصبی مصنوعی به علت درصد خطای بالا برای شبیه‏سازی دما در دوره‏ی مشاهده‏ای رضایت‏بخش نبود. همچنین داده‏های پیش‏بینی شده‏ی دما و بارش با داده‏های تاریخی همبستگی بالا و معنی‏داری در سطح اطمینان 95 درصد داشتند. در آخر می‏توان نتیجه گرفت که به علت افزایش دما و بارش در برخی فصول سال در دوره‏های زمانی آتی به دلیل ذوب برف در اثر افزایش دما در انتهای فصل تابستان و ابتدای پاییز و افزایش بارش در زمستان و پاییز میزان احتمال وقوع سیلاب در این فصول از سال رو به افزایش است.